 |
 |
Πρόσωπα
Απελευθερωτικός Αγώνας (1821-1829)
Αλέξανδρος Υψηλάντης (1792-1828)
|
|
Αλέξανδρος Υψηλάντης (1792-1828) [Σημαίες] [Αθανάσιος Τσακάλωφ] [Εμμανουήλ Ξάνθος] [Γεωργάκης Ολύμπιος]. Στρατηγός και Υπασπιστής τού Царь Александр I Павлович Романов [Ρωσσικό Αλφάβητο] (1777-1825, Τσάρος Αλέξανδρος Α' Πάβλοβιτς Ρομανώφ, της Ρωσσίας). Είχε ανέβει τόσο ψηλά στον Ρωσσικό στρατό διότι ήταν ανδρείος και είχε διακριθεί στους πολέμους τών Ρώσσων κατά τού Ναπολέοντος [Πρόσωπα], όπου έχασε και το δεξιό του χέρι στην μάχη τής Δρέσδης το 1813.
Αλλά και στην Ελλάδα και στις Ηγεμονίες είχε μεγάλη εκτίμηση, διότι ήταν Πρίγκιψ. Ο παππούς του εχρημάτισε διερμηνέας τής Υψηλής Πύλης και Ηγεμών τής Βλαχίας και ο πατέρας του ήταν Ηγεμών τής Μολδαβίας. Ο Υψηλάντης δέχθηκε την αρχηγία τής Φιλικής Εταιρείας [Η Εταιρεία] (Ιούνιος του 1820) και άρχισε να εργάζεται με ζήλο για την επιτυχία τών ιερών σκοπών της.
Στις 22 Φεβρουαρίου τού 1821 πέρασε τον Προύθο και με 200 οπαδούς εισήλθε στο Ιάσιο, Πρωτεύουσα τής Μολδαβίας. Όταν έφθασε στο Βουκουρέστι απογοητεύθηκε γιατί πληροφορήθηκε: πρώτον ότι ο Τσάρος τον διέγραψε από τον κατάλογο των Αξιωματικών του και άφησε ελεύθερο τον Σουλτάνο Mahmud II (1785-1839) να στείλει στρατό στις Ηγεμονίες, δεύτερον ότι ο Οικουμενικός Πατριάρχης [Πρόσωπα] αναγκάσθηκε από την Υψηλή Πύλη να αφορίσει αυτόν και τον Σούτσο και τρίτον ότι τρία Οθωμανικά σώματα στρατού εβάδιζαν εναντίον του. Άρχισε λοιπόν να υποχωρεί προς την Αυστρία αλλά οι Οθωμανοί τον επρόλαβαν στο Δραγατσάνι.
Ο Υψηλάντης τελικώς διέφυγε στην Αυστρία όπου συνελήφθη και φυλακίσθηκε από τους Αυστριακούς οι οποίοι τότε ήσαν σύμμαχοι των Οθωμανών. Απελευθερώθηκε το 1827 μετά από ενέργειες του Τσάρου και απέθανε τον επόμενο χρόνο από τις κακουχίες τής φυλακής.
Αλέξανδρος Υψηλάντης (1792-1828)
23-04-2004