Η αρχαία Ρωμαϊκή σημαία η οποία εχρησιμοποιήθηκε στα πρώτα χρόνια τής Βυζαντινής Αυτοκρατορίας. Λέγεται ότι σχεδιάσθηκε από τον Στρατάρχη Γάϊο Μάριο και φέρει ασημένιο αετό με ανοικτές φτερούγες και χρυσούς κεραυνούς στα νύχια του και τα γράμματα «SPQR», δηλαδή «Senatus PopulusQue Romanus» το οποίο σημαίνει «Ρωμαϊκή Σύγκλητος και Λαός».

Η σημαία τού Βυζαντινού Αυτοκράτορος Κωνσταντίνου τού Μεγάλου [Κατάσταση Αυτοκρατόρων]. Συνδυάζει τον Σταυρό τού Αγίου Γεωργίου με τα γράμματα «ΒΒΒΒ» τα οποία αρχικώς αντιστοιχούσαν σε «Βασιλεύς Βασιλέων Βασιλεύων Βασιλεύσιν» και μετέπειτα σε «Βασιλεύ Βασιλέων Βασιλέα Βοήθει».

Η σημαία τής Βυζαντινής Αυτοκρατορίας, μετά το 395 μ.Χ.. Ο Σταυρός, μετά την πρώτη χρήση του από τον Αυτοκράτορα Μέγα Κωνσταντίνο [Κατάσταση Αυτοκρατόρων], δεσπόζει στις σημαίες τής Βυζαντινής Αυτοκρατορίας μέχρι την επαναφορά τού γνωστού Ρωμαϊκού Αετού από τον Αυτοκράτορα Ιουλιανό [Κατάσταση Αυτοκρατόρων].

Η σημαία τού Βυζαντινού Αυτοκράτορος Μιχαήλ Παλαιολόγου [Κατάσταση Αυτοκρατόρων]. Ο Μιχαήλ Παλαιολόγος ανακατέλαβε την Κωνσταντινούπολη στις 15 Αυγούστου 1261 από τους Σταυροφόρους, οι οποίοι την είχαν καταλάβει το 1204 κατά την διάρκεια της Τετάρτης Σταυροφορίας. Τα δύο στέμματα συμβολίζουν τις δύο πρωτεύουσες της Αυτοκρατορίας, δηλαδή την Κωνσταντινούπολη και την Νίκαια, η οποία υπήρξε πρωτεύουσα της Αυτοκρατορίας για όσο χρονικό διάστημα η Κωνσταντινούπολις ήταν στα χέρια τών Σταυροφόρων. Η σημαία αυτή διατηρήθηκε μέχρι την πτώση τής Αυτοκρατορίας.

Η σημαία τού Βυζαντινού Αυτοκράτορος Κωνσταντίνου Παλαιολόγου [Κατάσταση Αυτοκρατόρων]. Αποτελεί εξέλιξη της Βυζαντινής, με τον Δικέφαλο Αετό να εμφανίζεται σε διάφορες εκδοχές. Φέρει τις λέξεις «ΤΟΥΤΩ ΝΙΚΑ» [Ορισμός].